‘Adl ile fasl-ı nev-bahâr Kisrî-i nâmdârdur
Taht-ı zümürrüd üzre gül Husrev-i kâmkârdur
Câm-ı gurûr ‘âkıbet ‘âlemi görmez eyledi
Nergis-i bâg gûyiyâ Hürmüz-i tâcdârdur
Pertev-i âfitâbı gör yollaruña düşüp yatur
Ya’nî ruhuñ fütâdesi bende-i hâksârdur
Hâk-i rehüñ sabâ yili ‘âşıka armagan ider
Hak bu ki ayagun tozı tuhfe-i rûzgârdur
Mevsim-i gülde Bâkıyâ gül-şene vardugum bu kim
Nagme-i âhı bülbülüñ nâleme sâzkârdur
