Dil ki pür-sûz ola âh itmemek âsân olamaz
Fâş olur dûd-ı siyeh şu‘lede pinhân olamaz
Dil-i nâ-şâdımuzı va‘de-i vasl itmez şâd
Pertev-i mihrden ol şem‘-i firûzân olamaz
Pâyine halka-i dâm itmişüz âgûşumuzı
Bizden ol vahşî-i rem-gerde girîzân olamaz
Dil hirâs üzre degül âteş-i ruhsârından
Zülfi de hâtır-ı cem‘i de perîşân olamaz
Ol kadar za‘f ile bî-tâb ü tüvân kim Âgâh
Hande itse dönüp ahvâline giryân olamaz
