Âmâde bezm ü vasl-ı dil-ârâya kaldı iş
Bu günde geçdi hicr ile ferdâya kaldı iş
Her iş biter didükleri yerden biter meger
Sabr ü tahammül dil-i şeydâya kaldı iş
İtdi bizi rakîb bu gün küşte-i kelâm
Söz kat‘ idici merg-i müfâcâya kaldı iş
Varmaz dehânum ol mehe ‘arz-ı melâl idem
Güstâhî-i nesîm-i sebük-pâya kaldı iş
Almış nazzâre altına huffâş-ı gam bizi
Rahşende mihr-i sâgar-ı sahbâya kaldı iş
Âsân degül mütâba‘at-ı ehl-i rûzgâr
Sûzende âteş ile müdârâya kaldı iş
Bârân-ı eşk itmedi tuhm-ı ümîdi sebz
Âgâh feyz-i ‘âlem-i bâlâya kaldı iş
