Ne lâzum dâd-hˇ âh-ı hicre dâmân-ı amân elde
Yeter çâk-i girîbân hüccet-i cevr-i bütân elde
Şikest eyler dil-i sad-pâre-i ‘âşık gibi efsûs
Kimi kim görse çarh-ı sifle câm-ı erguvân elde
Karâr itmez ser-i Mecnûnda da murg-ı dil-i ‘âşık
O murg-i rişte ber-pâdur ki eyler âşiyân elde
Göreydi lezzet-i zahm-ı şehîd-i tîg-ı cânânı
Kalurdı tâ kıyâmet Hızr-ı ‘ömr-i câvidân elde
Delîl i‘câz-ı nutk-ı pâküne Âgâh yetmez mi
Bir engüşt-i şehâdet hâme-i mu‘ciz-beyân elde
