Sarılupdur bedenüm penbe-i dâğ-ı tenüme
Geymege zerrece yér kalmadı pîrâhenüme
Soyunup ‘ışk-ile Mecnûn gibi ‘üryân oluram
Yañılup kimse yapışmaya benüm dâmenüme
Kanda bir bâr-ı girân u ğam u mihnet var ise
Yâr-ı cânum gibi muhkem tolanur gerdenüme
‘Âlemüñ halkını ko hâlüme hayrân étme
Gel gülünc étme beni dôstuma duşmanuma
Sabrumuñ hirmenidür sînede cânum ÂHÎ
Âh kim sûz-ı dil âteş bırağur hirmenüme
