Göklere çıkar édi hasret ile âteş-i âh
Mihr-i bürc-i şeref olmasa édi ‘Abdu ’llâh
Zülf-i ‘anber-şikenüñ hasreti ile ölsem
Kabrüm üzre yetişür kâh-sıfat mihr giyâh
Sıdkumuñ da‘vîsine ‘ışkuñ yolında dôstum
Eşk-i çeşmümle olupdur çihre-i zerdüm güvâh
Mihr ile mâhuñ yüzine bakmayam Tañrı hakı
Bir göz ucıyla éder iseñ baña gâhî nigâh
Néce görünsin felek tâkında éy meh âfitâb
Âteş-i âhumla odlara yanupdur subhgâh
Mihr-i ruhsâruñdan éy meh-rû yanardum hecrden
Sâye-i zülf-i siyâhuñ olmasa baña penâh
ÂHÎ hâk olur ise ger âteş-i hecrân ile
Ehl-i diller yazalar merkadine tâbe serâh
