Nergisüñ degmemek içün güle yavuz nazarı
Bâzûbend étdi sabâ şâh-ı güle ğoncaları
N’ola eşkümle rûh-ı zerdüme meyl eylese yâr
Meyl éder çünki güzeller göricek sîm ü zeri
Dér édüm zülfine tolaşma göñül eslemedüñ
Yéridür şimdi saña her ne éderlerse yéri
Geldügince dile mihmân-ı ğamuñ dîdelerüm
Çekdügi hûn-ı cigerdür öñine mâ-hazarı
Vasf-ı hüsnüñde ferîd olsa ‘aceb mi ÂHÎ
Gün gibi şu‘le vérür çûnki sözinüñ güheri
