Sanemâ görmeyeli gûşe-i dükkânda seni
Étdi gözüm yaşı şermende ‘akîk-i Yemenî
Eyledi cevr ü cefâ tîrine göñlümi nişân
Vây ne hôş bilür imiş işbu göñülden geçeni
Dil-i Mecnûn ferah u hurrem olursa n’ola ger
Leylî’nüñ atınuñ eski çulıdur pîreheni
Veh ki cellâd-ı ğam u hasret ü zülfüñle boyuñ
Beni dâra éledür boynuma dakup reseni
ÂHÎ bir şûh-ı cefâkâra göñül düşdi yine
N’édeyin n’eyleyeyin vây beni vü vây beni
