Gördiler kim cânlar alur ğamzeñüñ peykânını
Her kişi tende emânet saklar oldı cânını
Pehlevânlık adını ‘âlemde destân étmege
Kanlu yaşlarla pür étdüm sînemüñ meydânını
Şöyle cânum acıdur şîrîn lebüñ öpdükçe kim
Meclisüñde sâğaruñ bulsam içerdüm kanını
Geçdi çün devr-i kamer gün yüzliler devrânıdur
Sürsün ol gün yüzli sürsün geçmedin devrânını
Göñlegin ÂHÎ göge boyadı dûd-ı âhdan
Gör néce reng ile avlar ol levend oğlanını