Derd ü hesret bu degül kim ola fürkat bâkî
Derd odur kim ben ölem kala bu hasret bâkî
Cân çıkınca hele hıdmetde ben eksük komadum
Eger ölmezsem efendi yine hıdmet bâkî
Sîneden geçdi müjen zahmı turur dilde henûz
Çıkdı peykânı velî kaldı cerâhat bâkî
Bî-vefâdur bu felek ‘ışk u mahabbet çoğ olur
Ne hüsn sende ne hôd bende mahabbet bâkî
Sohbeti var mey-i nâb ile bu gün yârânuñ
Yüri éy ÂHÎ senüñle yine sohbet bâkî
