Bağrına taşlar basup ben haste içün ağlar
Kabrüm üzre saçların çözmiş bulutlar ağlar
Şol kerem étmiş ki cûy-ı nev-bahâr-ı hüsn-i dôst
Deşt ü sahrâlarda zencîrin sürer ırmağlar
Néçe bir kuçsun seni altun beñeklü câmeler
Néçe bir yaksun beni bu kanlu kanlu dâğlar
Ben bu ğurbet-hâne-i fürkatde eylerdüm sefer
Yaşlarum kanlı sular gibi yolumı bağlar
Su gibi çağlar geçer ‘ömrüm güzellik çağıdur
Sanma ÂHÎ sen benüm eşk-i revânum çağlar
