Zâhidâ içseñ eger sen de bizüm şerbetümüz
Gün gibi zâhir olurdı saña keyfiyyetümüz
Éy ‘azîzüm néce bir ‘âleme dellâl olalum
Yûsuf-ı Mısr bizüm bilmeyicek kıymetümüz
Sîne tablın dögüben âh livâsın çekerüz
Hem livâmuz çekilür hem dögülür nevbetümüz
Der-i meyhâne durur devlet-i sermed bize lîk
Tâli‘i gör ki bu gün işlemedi devletümüz
Okuduk da‘vet édüp uğramadı dâireye
Ol perî-çihre kabûl eylemedi da‘vetümüz
İçerüz biz ayağı sâkiye biñ minnet ile
Elümüze vérür ol ékide bir hürmetümüz
Devr-i la‘lüñde senüñ şöyle yasağ oldı yine
Ki şarâb ile harâm oldı bizüm sohbetümüz
Göremez şîşeleri izi tozından pür olup
‘Aceb ol günlere ÂHÎ ire mi sâ‘atümüz
