Şol melek-hû kim kılur şimdi felek ikbâl aña
Rahm éde şâyed göñül var eyle ‘arz-ı hâl aña
Çihre-i zerdüm benüm fâş étmesün déyü ğamuñ
Çekdi hûn-ı dîdeden eşküm nikâb-ı âl aña
Lâleler sanmañ görinen dâmen-i kühsârda
Çeşm-i pür-hûnum geyürmişdür kabâ-yı âl aña
Pâymâl olalı zülfüñ gibi cânâ dér gören
Olmasun bir kâfire vaki‘ olan ahvâl aña
Ğark olur deryâ-yı ğamda ÂHÎ-yi âşüfte-hâl
Hızr gibi yetişüp rahm étmeseñ fî ’l-hâl aña
