Hey ne fitne başıdur turre-i tarf-ı külehüñ
Zâlimüñ öte ucıdur seri zülf-i siyehüñ
Tûtiyâ gibi kaparlar ser-i kûyuñda şehâ
Degme gözler mi görür [kim] ‘acabâ gerd-i rehüñ
Kaşlaruña meh-i nev gösterüp eksükligini
Alnuñ işini tamâm étdi meh-i çâr-dehüñ
Gözüñ üstinde kaşuñ yoğ édi ‘âlemde eger
Olmasa na‘lçesi nakşı eger secde-gehüñ
Âsitânuñdan ırağ étme igen ÂHÎ’yi kim
Ehl-i dil kulları yanında gerek pâdişehüñ
