Âfitâb-ı subh-ı devletdür cemâli Ahmed’üñ
Gülsitân-ı bâğ-ı Cennetdür visâli Ahmed’üñ
Cân ü dil rahşını târâc étmege éy dôstlar
Tutdı cismümde vatan haylî hayâli Ahmed’üñ
Bir nefes gétmez hayâli gözlerümden hâlüñüñ
Merdüm-i çeşmümdedür gûyâ ki hâli Ahmed’üñ
Bülbül-i gûyâ gibi bir dem ser-âğâz eylese
Nağme-i Dâvûd’a ta‘n eyler makâli Ahmed’üñ
Künc-i fürkatde yaturken hamdü li ’llâh ÂHİ’yâ
Oldı ben dil-hasteye mûnis hayâli Ahmed’üñ
