Âhî Dîvânı 62

Ahi

? - ?
  • 766 okuma
  • 7 sene önce
  • Yorum Yok
0 ● 5 0 Oy

Hâr-ı müjgândan hezârân pâre olursa yürek
Ğonca-veş éy ‘âşık-ı şeydâ dilüñ tutmak gerek

Sînesini çâk éder seyl-âb-ı eşkümden zemîn
Başına odlar yakar her subh âhumdan felek

Tağ u taş fürkatde kan ağlamağa feryâd içün
Lâle hûnîn-çeşm olur dâğ-ı siyâhı merdümek

Hânesini göñlümüñ yapdukda mi‘mâr-ı ezel
Revzeni zahm oldı vü tîr-i ğamuñ yér yér direk

Gerçi ‘âlemde perî yüzlü melekler çok velî
Gözüme sensüz görünmez ne perî vü ne melek

Nokta-veş ayırsa tenden başumı tîğ-i ecel
Harf-i ‘ışkuñ mümteni‘dür levh-i dilden k’ola hak

Tîğ-i cân-bahşuña karşu vérse ÂHÎ tañ mı kim
Cân vérür âb-ı revâna érmege tîğüñ yürek

Ahi

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir