Dün gün artar eksük olmaz rûy-i zerdüm var benüm
Hîç etibbâ-yı cihân bilmez ne derdüm var benüm
Dutmasun mı âh-ı zârum ‘âlemi bülbül gibi
Reşk-i gülzâr-ı İrem bir tâze vérdüm var benüm
Şerh-i dûzah étdügüñden sanma vâ‘iz giryemi
Kendü başum ağlarum bir ğayr derdüm var benüm
Câm-ı mey sun tâ ki nukl-ı ğam içilsün sâkiyâ
Göñlümüñ âyînesinde yine gerdüm var benüm
Hâk-pây-ı yâra sürdüm bu mezellet çihresin
Yüzüm ağ alnum açuk ÂHÎ’den ne derdüm var benüm
