Şol kadar lâle gibi kanlara ğark oldı tenüm
Kabrüm üzre açılan lâleye döndi kefenüm
Vaslalardur ki ciger zahmını bend étmek içün
Yaralu sînemüñ üstinde benüm pîrehenüm
Çekeyin hvârını ol gülşen-i ‘ömrüm gülinüñ
Kendü bâğum çemenidür yine kendü dikenüm
Hançerüñde dikilen kanlu yürekler gibidür
Her sögütde duran elma ser-i kabrümde benüm
Yérde pehlûlarumuñ nakşı ile ÂHÎ hemân
Bir hasîra sarılu mürdeye döndi bedenüm
