Sînede her şu‘leler bu âh-ı âteşnâkden
Gûyiyâ bir lâledür kim baş çıkarmış hâkden
Kâmetüm ğamdan kemân olursa tañ mı kim baña
Çarh okı gibi yağar tîr-i kazâ eflâkden
Çâk çâk oldı ciger yandı derûnum lâle-vâr
Çıkdı sûsenler gibi dûd-ı dilüm her çâkden
Pîrlikde sâ’il olmış şol ağarmış gözlerüm
Ayağuñ altında unutma bir avuç hâkden
Sorma ÂHÎ ‘ışk hâlinden fakîh-i şehre kim
Ma‘rifet gelmez bilürsin degme bî-idrâkden