Döne döne üstüme peymâneler kan ağlasun
Yana yana hâlüme şem‘-i şebistân ağlasun
Destmâlin gözleri yaşıyla gömgök su édüp
Ol bahâr-ı hüsne karşu ebr-i bârân ağlasun
Bunca demlerdür anı hûn-ı cigerle beslerüm
Kanlar ağlarsa benüm’çün çeşm-i giryân ağlasun
Ben yetîmüñ acıyup ağlarsa kanlu yaşuma
Bahr-ı Kulzüm acısun deryâ-yı ‘ummân ağlasun
İtlerüñle âsitânuñda tuz etmek kadrini
Anıcak nân u nemek hakkını yârân ağlasun
Ağlamakla çıkdı gözden ÂHÎ éy pîr-i hıred
Demdür ağlarsa yetîm oldı ol oğlan ağlasun