Aksi cemâlüñüñ n’ireye irse al ider
Cânlar alur ol ala gözüñ çünki âl ider
Teb-lerze saldı güneşe tâbı cemâlünüñ
Işkuñı gör ki aña dahı ne zevâl ider
Her kim hilâle beñzede kaşuñ kemânını
Kej-bîn-durur gümân-ıla yañlış hayâl ider
Sevdâsı zülfüñüñ uzadı iş-durur anı
Her ki iledem diye başa fikr-i muhâl ider
Cân vasfını sorar lebüñüñ gör bu teşneyi
Âb-ı Hayât’dan nice şîrîn süvâl ider
Mâhiyyetüñ kimesne bilemez egerçi kim
Yüzüñi kim güne vü kim aya misâl ider
Vasfında gözüñüñ ki ider uyhuları harâm
Her söz ki Ahmedî diye sihr-i halâl ider
