ev ne, duvar! Avlu bir gülümseme
göz kırparsan taşın bile kalbi var!
ev ne, zaman! Avlu haziran gibi iyi
sudan işlek, gökyüzünden çalışkan
ev ne, karanlık! Avlu fenerli deniz
zeytin ağacından ada, gölgesinde yunuslar
ev ne, vatan! Avluda atlas açık
ovaları sevindir, hisli dağlara da çık!
ev ne, büyük! Avlu gezgin lunapark
gıcırdasın ahşap sesli dönme dolap
ev ne, cümle! Avlu şiirden hece
İ-dil-ba-na-av-lu- ol!
ev ne, batı! Avlun aşkın doğusu
iki ağaç bir gece rüzgârlar kavuşacak
ev ödevse avlu aşk, ne şiirler kopacak!
