Aynasını almış da başın bağlar
Günde üç beş kere zülfünü yağlar
Cihanlar elinden bütün zar ağlar
Cihanı ataşa yakar bu gelin
Bir güzel gördüm de şavkları parlar
Düşmemiş eşine menendin arar
Seni gören yiğit sararır solar
Göreni ataşa yakar bu gelin
Karac’oğlan der ki gönül yorulur
Yar sevdası bu başıma derilir
Aklım yetti kimse kalmaz kırılır
Dünyayı ataşa yakar bu gelin
