Bahâr irdi yine sahn-i çemen pür-zînet ü ferdür
Bihişt-i câvidânîden cihânun lutfı berterdür
Bilür çeşm-i hakîkatle temâşâ eyleyen ‘ârif
Cemâl-i Hakka her berg-i çemen bir gûne mazhardur
Feleklerdür hum-i fîrûzefâm-i sıbgatu’llâhî
Nebâtâtun anunçün her libâsı levn-i dîgerdür
Leb-i cû su gibi takrîr ider lutf-i çemenzârı
Serivler hâme-der-kef nakş-perdâz-i gül-i terdür
Degül üşkûfeler eşcârdan rîzân olan hâke
Letâfetle zemîn âyînedür bu ‘aks-i ahterdür
Letâfetle zemînün sâye-i rengîn-i ezhârı
Dimâg-i câna mânend-i benefşe nükhet-âverdür
Berîşim-rişte-i gül-deste itse bâgbân mümkin
Reg-i seng öyle te’sîr-i hevâdan nerm-i hoşterdür
Olur gül çûb-i huşk-i lâne-i bülbülden üşküfte
Tekâzâ-yi nemâ kim hadd-i zâtından füzûnterdür
Bahâristânı yazdı levh-i bâga kâtib-i kudret
Müselsel-mevc-i bârîk ile cûlar ana mıstardur
Zümürrüd-gûn varakla şâh-i pîç-â-pîçde gonçe
Kafesde al minkâr ile tûtî-i suhanverdür
Nesîm-i nev-bahârî feth idüp gevher nisâr eyler
Tılısm-i bâga kim çerh-i felek kufl-i müdevverdür
Nesîm-i çîre-dest anı sarar serv-i hırâmâna
Açıldı tâzelendi yâsemen destâr-i dil-berdür
Yeşil dîbâdan incüli cibinlik berg-i şeb-nem-pûş
Derûnında ‘arûs-i gonçe bir pâkîze duhterdür
Makâm-i evc-i şâh-i gülde taksîm-i neşât eyler
Ne nagme itse teklîf istemez bülbül muhayyerdür
Dem-i subhı beyâz-i gerden-i havrâ-yi ‘illiyyîn
Cebîn-i şâhid-i feyze şebi zülf-i mu’anberdür
Şeb-i meh-tâbda seyr-i leb-i cû nazra-i gülşen
Mezâk-i hâhişe hem-çâşnî-i şîr ü şekkerdür
Düşince cûybâra pertev-i hurşîd-i ‘âlem-tâb
Derûn-i şîşede ‘aynıyla nârenc-i müdevverdür
Mesîhâsâ şemîmi mâye-bahş-i zindegânîdür
Bahûr-i Meryeme her lâle bir yâkût micmerdür
Çemen tâ öyle cûş-â-cûş-i emvâc-i tarâvet kim
Temâşâda nigâh-i ârzû gûyâ şinâverdür
Sefâ’indür dırahtân bâdbân açmış sefîd ü surh
Çemen sahnı donanma-yi bahâra bahr-i ahzardur
Şarâb-i jâle-i gülşenden olmaz mihrveş sîr-âb
Anunçün mâh-i tâbân gâh ferbih gâh lâgardur
Bu hengâm-i safâda nazra-senc-i gülsitân olmak
Terâzû-yi kıyâs-i dilde cennetle ber-â-berdür
Ne ‘âlemdür nezâre safvet-i âyîne-i cûya
Temâsîl-i suver ‘aks-efgen-i hüsn-i mükerrerdür
Görince mihr ider bâm-i felekden kendüsin pertâb
Hazîz-i hâk o denlü gark-i nûr-i zîb ü zîverdür
Hakîm-i nâmiye bî-şübhe şakkü’l-arza kâdirdür
Ki izhâr itdügi hep genc-i elmâs ü dür ü zerdür
Hıyâbâna döşendi bir çiçekli mahmil-i sebzî
Sabâ tertîb-sâz-i meclis-i şâhâne-güsterdür
‘Aceb mi tahte-i üşkûfede olsa terabbu’-sâz
Ki evreng-i rebî’e lâle şâh-i tâc-ber-serdür
Bahârun vasf-i rengîni ile her beyt-i matbû’um
Müzeyyen şîşe şîşe lâlelerle verd-i ahmerdür
Dizüp üşkûfedân safha-i sîmîn-i nikât üzre
Çemen-pîrâ-yi hâmem gül-feşân-i bezm-i dâverdür
Ne dâver âsaf-i sâhib-hıred dânâ-yi bî-hemtâ
Ki zât-i bî-nazîri mu’tenâ-yi heft-kişverdür
Müşîr-i Bû ‘Alî-hikmet hıdîv-i müşterî-fıtnat
Felek-câh-i semâhat müsteşâr-i peyk-ahterdür
Hakâyık-dân-i eşyâ fâzıl-i nihrîr-i müstesnâ
Penâh-i pîr ü bernâ sadr-i zî-şân-i hünerverdür
Semiyy-i haydar-i kerrâr düstûr-i velî-kirdâr
Müşârün bi’l-benân-i rûzgâr ü cûd-güsterdür
Vahîd-i ‘asr dâmâd-i şehenşâhî ‘Alî paşa
Ki her ne emr iderse emrine ‘âlem müsahhardur
O revnak-bahş-i dîvân-hâne-i sadr-i vezâret kim
Vekîl-i mutlak-i şâh-i cihânbân-i muzafferdür
Felâtûn pîş-i idrâkinde şâgird-i sebak-hânı
Aristo-yi zamâne dergeh-i ‘adlinde çâkerdür
Kavânîn-i hikemde Ristatâlîs-i dakâyık-senc
Nevâmîs-i Hudâda nükte-dân-i her suhanverdür
Zamîr-i pâki burc-i âftâb-i hikmetü’l-işrâk
Harîm-i kalbi ‘arş-i kudsiyân-i şem’-i enverdür
Sirişt-i nâzenîni mehbit-i envâr-i isti’dâd
Vücûdı ‘ıtr-i şâhî-i kerâmetle muhammerdür
Gubâr-i dergehiyle mihr germ-â-germ-ünsiyyet
Meh-i nev halka-i bâb-i refî’iyle ber-â-berdür
Benân-i kilki hall ü ‘akda nâhun-kâr-i âsânî
Şikâr-i fatk ü ratka şîr-i fermânı gazanferdür
Havâs-i bâtını çün pençe-i hurşîd olup zâhir
Anun kim kalbi rûşen-nûr-i feyz ile münevverdür
‘Aceb mecmû’a-i sırr-i Hudâdur ‘unsur-i pâki
Mücessem ‘akl ü rüşd-i mahz bir nûr-i musavverdür
Dili gencîne-i ilhâmdur vakt-i hamûşîde
Tekellümde zebânı nâvdân-i âb-i gevherdür
Cebîninde kerâmet mâh-tâbâsâ nümâyândur
Kelâmında letâfet cân-i şîrîn gibi muzmerdür
Cihân memnûn-i hüsn-i hulkı ‘âlem bende-i lutfı
Senâ-yi devletinde cümlesi mecbûr ü muztardur
Bu ahlâk-i hasen bu ‘âtıfet bu ‘adl ü bu şefkat
Bu fazl ü kâbiliyyet gayra bî-şek nâ-müyesserdür
Re’âyâ-perver ü zâlim-küş ü hâmî-i beytü’l-mâl
Müzîl-i nâm-i rişvet muhyî-i dîn-i peyem-berdür
Vezîr-i bî-müdânîdür hudâvend-i melek-hûdur
Müdebbirdür sahîdür muttakîdür ehl-perverdür
Bu bir memdûh-i ‘âlî-menkabetdür kim suhan-sâzân
Ne gûne vasfa âgâz itse andan zâtı berterdür
Sütûde-menkabet sadrâ hudâvend-i felek-kadrâ
Gubâr-i âstânun âftâba zîb-i efserdür
Sen ol ‘âdil-vezîr-i bî-garaz sâhib-mürüvvetsin
Ki ‘ahdünde ehibbâ hoş-dil ü a’dâ muhakkardur
Zamânunda cihân öyle müreffeh kim garîbâna
Hacer bâlîn-i penbe hâk-i külhen pupla pisterdür
Bütün dünyâya itdün hil’at-i âsâyişi ilbâs
Cihâna feyz-i ‘âm-i re’fet ü cûdun ser-â-serdür
Televvünden berîdür cümle-i evsâf-i memdûhun
Kıyâm-i zât-i pâkün bî-’araz hem-reng-i cevherdür
Küdûretden musaffâ eyleyüp rûşenger-i ‘adlün
Merâyâ-yi zemîn hem-hâl-i mir’ât-i Sikenderdür
Musâfât üzredür hep dest-i şekvâlar girîbânlar
Dem-i ‘adlünde mazlûmân ile zâlim ber-â-berdür
N’ola sûfî-i sâfî-meşrebe ta’n itmese zühhâd
Bu demde seng ü mînâ birbiriyle âşinâlardur
Netîce gelmemişdür dehre sultânum gibi memdûh
Tevârîh-i selef manzûr-i çeşm-i ‘abd-i ahkardur
‘Aceb ‘ahd-i muvâfıkdur ki şimdi ehl-i isti’dâd
Ne hasm-i tâli’ ü ne düşmen-i çerh-i sitemgerdür
Mukaddem zîver-i dîvânçe-i nisyân idi eş’âr
Henûz ârâyiş-i mecmû’a-i zîbâ-yi serverdür
Metâ’-i nazm ü inşâ nakş-i tamga-yi kabûlünle
Müzer-keş-atlas-i gerdûn ile hem-kadr ü hem-serdür
Bi-hamdi’llâh dükân-i çâr-sûy-i i’tibârunda
Derârî-i suhan sencîde-i mîzân-i gevherdür
Pey-ender-pey zuhûr-i ragbetünle şâ’irân hoş-hâl
Hemîşe iltifâtunla suhan-sencân muvakkardur
O şâ’ir kim suhan-sâz olmaya vasf-i şerîfünde
Eger şîr olsa da kuvvetde tab’ı kendüsi hardur
Yâhud ol söz ki silk-i medhüne nazm itmeye gevher
Dür-i yektâ da olsa kadri çün har-mühre kemterdür
Hele vasfunda bu ‘abd-i senâ-hânun gibi olmaz
Lebîb-i nükte-pîrâ şâ’ir-i pâkîze-gevherdür
Güher-pâş-i girîbân-i hüner Vassâf-i nâzük-tab’
Gazel-perdâz-i ma’nâ münşî-i mazmûn-perverdür
Zebân-i Tâzîde Hassân-i şîrîn-lehce-i îhâm
Kasîde-gûylukda haylî üstâd-i hünerverdür
Devâtında midâdı hâl-i rûy-i şâhid-i ilhâm
Benânında kalem sûretger-i sad-gûne peykerdür
Sevâd-i şi’ri şa’r-i perçem-i hûbân-i ma’nâdur
Mezâmîn-i mu’akkad anda pîçîde girihlerdür
Zebânı tercemân-i sırr-i gaybü’l-gayb-i endîşe
Zamîri kâsırâtü’t-tarf-i bâg-i huld-manzardur
Egerçi tab’ı her vâdîde rükbân-i belâgatdur
Tegazzülde velîkin cilve-sâz-i tarz-i âherdür
Nigâhum rişte-i gül-deste-i ruhsâr-i dil-berdür
Saf-i müjgânlarum hod şâne-i zülf-i mu’anberdür
Hayâl-i lezzet-i gül-bûse-i la’liyle cânânun
Sanavber-şekl olan dil gûyiyâ bir kelle şekkerdür
İdüp çâk-i girîbân sîne-i pür-dâgı gösterdüm
O şâh-i mülk-i hüsne şehr-i dilden ‘arz-i mahzardur
Ne hoşdur mest-i şekker-hâb iken bâdâm-i çeşm-i yâr
Cebîn pür-mevc-i çîn-i ‘işve çün pâlûde-i terdür
Yeter Sâmî uzatma zülf-i meh-rûyân gibi nazmı
Ki zîrâ kâfiye hâl-i dehân-i teng-i dil-berdür
Hulûs-i kalb ile eyle du’â şimden girü çünkim
Kasîde âhir oldukda du’â emr-i mukarrerdür
Yenâbî’-i şu’ûnât-i tecelliyyât-i Bârîden
Ki reşh-i şeb-nem-i lutfıyla ‘âlem tâze vü terdür
Hemîşe gülşen-i ikbâli pür-neşv ü nemâ olsun
Sehâb-i nev-bahârî bâga tâ kim feyz-güsterdür
Bahâr-i devlet ü ‘ömri hazândan ola âsûde
Ki bûy-i verd-i lutfıyla dimâg-i cân mu’attardur
