‘erhan’a
ahmet erhan’a’
geniş zaman, dip masa, ilk gençliğin
mermer ve mors alfabeleri.
artık yeni bir ad iliştirilmiştir geleceğine,
küf ayna içindedir, tutuşturmak üzredir
giz yüzünün ardındaki ses örgülerini.
paslı bahis, tembih uzaklıkları, ben sular,
kekeme rüyalar senden doğru değildir,
dağlamamış da olsan gölge kaldırımları.
oysa ıslığındandır, o, dildeki yaranın
bilmeden söz verişlere ısınmayışı.
(Ben Eki)
günler bugüne, kara saplı, geçirimsiz bir bıçak,
rengimden damlayan birçok kayıp soru gibidir.
