Basdı ruhuna çün hat-ı ‘anber-nisâr ayak
Gülzârdan götürdi nesîm-i bahâr ayak
Dil sındı câm-ı dîdeden akarsa n’ola yaş
Çün baş gidicek olmaz imiş pâyidâr ayak
Ebrûsı çîni gerden-i câna salar kemend
Kayd-ı hevâ-yı kâküli akla tolar ayak
Ayak karada kodı yüze gelmez oldı hîç
Saldurmadı saçuna hat-ı müşk-bâr ayak
Engüşt-i zerd ü câm-ı mey ü ‘aks-ı rûy-ı zerd
San elde zerturuncalı bir zer-nigâr ayak
Bülbüller oldı cem’ ser-i serve ‘Âşıkâ
Haşr oldı turdı bir ayak üzre hezâr ayak
