Bayram Ve Çocukluk Çağı

Abdullah Tukay

26 Nisan 1886 - 15 Nisan 1913
  • 583 okuma
  • 8 yıl önce
  • Yorum Yok
0 ● 5 0 Oy

Çocukluğunu özler bütün şâirler,
Acı tatlı hâtıradır bu, her şâire;
Bayram gelince, ben de hâtıralarım,
Oynamak isterim, çocuklarla beraber.
Arafegecesi, heyecanla uyuduğum çağlarım,
Sabahı iple çekişim, bir türlü atmayan tanım;
Yeni pabuç, yeni gömlek, yeni pantolonu
Yastığımın altına koyarak uyuduğum çağlarım.
Sabaha karşı uykuya daldığım günlerim,
Rüyamda bile nurlu bayramı beklediğim günlerim;
Anneciğimin seslenişi hâlâ kulağımda: “
Bayram geldi, kalk yavrucuğum! Kalk, yavrum!
Tan attıktan sonra sokak boyunca koştuğum günlerim,
Masumane lezzetler ve huzur bulduğum günlerim,
Kurban eti, lezîz bayram pilavı üstünde,
Namaz kılıp, güle oynaya döndüğüm günlerim.
Düşününce o güzel günleri, akar gözden yaş,
Huzurluydu o zamanlar, ne hoştu o yaş!
Bayram günü, gökten yere nurlar yağar,
Sanırsın ki o gün iki güneş birden doğar.
Tanrı ‘m! Çocukluğuma döndürmendir dileğim,
Dileğimi, senden başka kimden dileyeyim;
Bayramlarda yine çocuk olayım, Rahatlayıp, koşup
gülüp oynayayım

Abdullah Tukay

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir