Ben diyâr-ı yârdan uş düşmişem tenhâ garîb
İñileyü ney bigi sözüm budur kim vâ garîb
Ger fakîr ü ger ganî yirlü yirinde her kişi
Hoş-durur elhamdülillah kamusı illâ garîb
Her gice şöyle iñiler ki işiden kalur taña
Bag içinde oldugu-çın bülbül-i şeydâ garîb
Geh sular geh yile varur gâh topraga düşer
Gâh yanar oldugı-çun bu gül-i ranâ garîb
Kendü yirinden cüdâdur ki oldı bende kayd-ı lal
Yüregi delindi olalı lü’lü-yi lâlâ garîb
ˆd bigi niçe iñleye yahıla rahm idüp
Bir kişi dimez ki neyçün iñilersin yâ garîb
Gündüzin ser-geşte vü bî-kâr her yaña yürür
Gice olduhda bulamaz mesken ü me’vâ garîb
Pâdişeh dahı olursa ger diyârın yâd ide
Dirliginden zevk u râhat bulamaz asla garîb
Ger diyârından ırah düşdi-se n’ola Ahmedî
Ayb mıdur Kâfa düşüp oldugu ankâ garîb
