‘Bu sonuncu’ dedi İtalyan Lokantası’nın beyaz önlüklü yaşlı garsonu, ‘seneye yok! ‘
Öyle bir andı, herkesin mutlu olduğu
Dalmıştım şişenin sonunda bitmesini istemediğim şarabın kızılllığına
Pek de anlayamadık gözümüz bir onda, bir önümündeki tiramisularda.
‘Beyaz kiraz likörü, ‘ dedi, ‘yalnızca Yugoslavya’da yapılırdı, serin dağlı kirazlar ülkesinde. Savaş başladığından beri artık gelmiyor.’
