Bilmem amelimiz bilmem felimiz
Kadersiz kısmetsiz zamana kaldık
Esti bir ürüzgar soldu gülümüz
Kış olup baharsız zamana kaldık
Kaderimiz kara çıktı küremiz
Ah çekip ağlıyor kaşı karemiz
Derdimiz arttıkça azdı yaramız
Cerrahsız hekimsiz zamana kaldık
Birbirin incidir tutarlar kini
Kini olanın olmaz dini imanı
Cevahire denk ederler samanı
Böyle bir saygısız zamana kaldık
Hakkın emrine hiç doğru gitmezler
Allahdan korkarak haya etmezler
Bin nasihat etsen yine tutmazlar
Haksız hayırsız zamana kaldık
Hiddetlenip hırsa nefse uyarlar
Zalim olup mü’minleri döverler
Bal şeker dururken necaset yerler
Haksız adaletsiz zamana kaldık
Kutnu kumaş iken şimdi hiç oldu
Devir döndü zaman yine piç oldu
Geçmez altunumuz şimdi tuç oldu
Böyle bir sarraf sız zamana kaldık
Kimi Lut kavmi kimi esavi
Şekli insan fakat kendi hayvani
Huvarda zampara seçti parayı
Böyle bir edepsiz zamana kaldık
Harap oldu dünya yoktur memuru
Meydana koydular hayın ağyarı
At yerine bağladılar hımarı
Böyle bir acayip zamana kaldık
Teslim Abdal eder sırrım faş oldu
Bahar aylarımız gitti kış oldu
Mum gönüllerimjz kara taş oldu
Böyle itikatsız zamana kaldık
