Bıraktım İpin Ucunu

Bahattin Karakoç

5 Mart 1930 -
  • 642 okuma
  • 7 yıl önce
  • Yorum Yok
0 ● 5 0 Oy

Yitirdiğim bir şey var, sende arıyorum,
Yüreğim bir madenci feneri, yol uçurum …
Yaklaşma diyorsan, peki umudum,
Bir daha kimseden sormayacağım seni;
——Söz olsun! …

Akrep tutmuş gibi kirpiklerinin ucundan,
Beni görünce üşüyorsun, tamam …
Uğramam bir daha kamçılasa da kan,
Sana kör bakacağım, görmeyeceğim seni;
——Söz olsun! …

Dağlara doğru uçan kuşlarla,
Tüm sırları soyulmuş nemli düşlerle,
Öfke çiçekleri getiren kışlarla,
Korkma, yokuşlarda yormayacağım seni;
——Söz olsun! …

Kurtlar gibi ulusa da gönlüm ardından,
Sormayacağım yüzünü, izini yollardan …
Tüfeğimin namlusunun ucuna konan
Kınalı keklik olsan da vurmayacağım seni;
——Söz olsun! …

Bir kuvvet iksiridir eski fotoğrafların,
Bakışların konuşur, kilitlense de dudakların.
Şimdi yol ayrımındayız, bakın
Af çıkmazsa eğer sarmayacağım seni;
——Söz olsun! …

Elindedir, dönüştür bu ağıdı serenatlara,
Düş atları uçursun bizi bulutlara …
İki kılıç gibi dövüşürken akla kara,
Adak olsan da kurban vermeyeceğim seni;
——Söz olsun! …

Bahaeddin KARAKOÇ (Kar Sesi- Ocak Yay. 1983)

Bahattin Karakoç

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir