Bu ne yüzdür bu ne gözdür bu ne zülf ü bu ne bâlâ
Biri lâle biri nergis biri sünbül biri Tûbâ
Göñül ol çeşm ü zülf ü ol had ü hâle viren olur
Kimi magbûn kimi mecnûn kimi vâlih kimi şeydâ
Yañaguñ u dudaguñ u tenüñle sûretüñ olmış
Biri rengîn biri şîrîn biri nâzük biri ranâ
Degül ol zülf ü pîşâni vü ol ruh-sâr u leb misli
Şeb-i tire meh-i tâbân gül-i sûrî mey-i hamra
Saçuñuñ çîn pîçine gözüñüñ sihr ü âline
Mukayyed zâhid ü âbid muhayyer zîrek ü dânâ
Letâfetde leb ü dendânuñ u alnuñ yüzüñ olmış
Biri kevser biri necm ü biri nur u biri tâhâ
Firâkuñda anâ vü fikr ü âb u âteşe olmış
Tenüm menzil başum mesken gözüm menba içüm me’vâ
Baña irmez renc ü mihnetde saña irmez şekl ü sûretde
Eger Mecnûn eger Vâmık eger Leylî v’eger Azrâ
Uş olmış cânum u ömrüm yüregüm ü gözüm sensüz
Biri bâd u biri hâk ü biri dûzah biri deryâ
Düşürdi uş dil ü cân u ten-ile akluma binüm
Yüzüñ hayret kaşuñ fitne gözün işve saçuñ sevdâ
Hevâ vü mihr ü ışk u derdüñe düşdi vü vasfuñda
Düzer üş Ahmedî hoş nazm u nesr ü defter ü inşâ
