Bursa sultânlara neşîmendür
Yümn-ile toru Vâdi Eymendür
Huld bâgı bigi bahâr u hazân
Yâsemîn-ile tolu sûsendür
Her tarafdan çınâr u serv-i sehî
Her yaña sünbül-ile behmendür
Lâle vü nergis-ile pür-zîver
Gül ü reyhân-ıla müzeyyendür
Ravza-i dâr-ı Hulddür lâ-büd
Hûr-i ıyn orada mümekkendür
Nârıdur nûr-ı bî-duhân suyı azb
Hâki müşg ü hevâsı gül-şendür
Yiri cennât tahtehe’l-enhâr
Zî makâm u zi hûb meskendür
Pâœişah adl-ile bi-hamdi’-llah
Zulmdan kamu halka me’mendür
Mîr Sülmân ki pâk zâtı anuñ
Cân-durur bu kamu cihân tendür
Ol ki her râza zihnidür vâkıf
Ol ki her gayba göñli mahzendür
Ger sehâvetdedür Hâtim-i Tay
Ger şecâatde ol Tehemtendür
Bursa hûb şehrdür lîkin
Halkı gâyet garîb düşmendür
Fukahâsı-durur kamu süfehâ
Sûfiları kamudan edvendür
Sûfi-yi bî-safâ fakîh-i sefîh
Râst nice ola ki reh-zendür
Zerkdür işleri vü mahşerde
Zerk ehli n’olur muayyendür
İçleri toldugı nifâk-ıla şirk
Taşlarından kamu mübeyyendür
Bunlaruñ bigi kişiye er dimegil
Ne muhannes ki rûspî-zendür
Şerri-y-ile ol iki tâyifenüñ
İşbu gül-şen garîbe kül-handür
Hoş kazâdur velî garîblere
Teng şöyle ki çeşm-i sûzendür
Kanda olsa anlaruñ vücûdı-y-ıla
Taht-ı kâbûs çâh-ı Pîjendür
Hubs iderlerse Ahmedî yine gam
Su bigi ol çü pâk-dâmendür
Akbahü’n-nâs kerdür işitmez
Sözi kim kamu sözden ahsendür
Nicesi bile Îsî enfâsın
Ol ki eşek bigi tab-ı gevdendür
