Câm-ı şarâb la’l-i lebüñ mübtelâsıdur
Şol bûseler ki andan alur kan bahâsıdur
Rişteyle baglayup lebin ol şûh didi kim
Mihmân-ı hvân-ı vasluma bu diş kirâsıdur
Hatt-ı ruhuñ ki dahı hicâb-ı hafâdadur
‘Aşk ehlinüñ efendi görinmez belâsıdur
Bâlâ-yı ser-nişîmen-i şeh-bâz-ı ‘aşkdur
Farkumda na’l sûreti şâhîn yuvasıdur
Bâkî suhanda saña bu gün hem-cenâh yok
Tab’-ı bülendüñ evc-i belâgat hümâsıdur
