ayaklarını göğe değdirdikçe yeşerecek yer
bir ayakkabı güneş bu sabah doğdu
kim kurduysa sıkı bağlamış iplerini
kim yaşamış böyle tepetaklak
benim kumlarım akrepli kumlar
yaslı kumlar ağaçların köklerini yakan
sen çıldırma ağaç çıldırsın yemiş verdikçe
yaprakların arasında ayakkabılar
daha çok gölge daha çok kök daha çok
sallanmana bak sen neler oluyor kainatta
cengaver değilsin cenk kazanına düştün gökten
okunu kendin çıkar büyüsün yaran
büyüsün ki okula yazdırsınlar çivi yazısıyla
isa acısıyla okula yazdırsınlar
bıçakla çizilmiş bu eğri gülümseme
durdukça yazdırsınlar levhi mahfuza
(Gizli Buzlanma’dan)
