Çün kim mü’ezzin eyde ki “hayye alel-felâh”
Sâz-ı sabûh it ki irişdi dem-i sabâh
Hoşdur sabâh u şâm namâz ola namâz kim
Anda senüñ aduñ ola tekbîr ü iftitâh
Buyur surâhî kuşına kim döke sâgara
Hûn-ı kebûteri ço horûs eyledi sıyâh
Mey içmeyenüñ ehl-i salah urdılar adın
Dînde meger mey içmemek oldı hemîn salâh
Sûfî sanur ki tasfiye-i nefes itmedim
Bir bâœe içmemeg-ile bulasıdur felâh
Sen yoluñı gözet dil uzatma kimesneye
Dîn bir-durur hemîn n’ola çog-ısa ıstılâh
Kankı halâl-zâde diye üşbu sözi kim
Bâœe harâm ola vü zerk ü riyâ mübâh
Koma cenâh diyü mey ü câmı Ahmedî
Diler-isen necâha irişmeklige cenâh
