Dem-i subh irdi getür bâdeyi sohbet demidür
Mey-i nâb ile pür it sagarı ‘işret demidür
Yâr ise mahrem-i agyâr göñül hem-dem-i zâr
Gözlerüm kan akıdursa n’ola gayret demidür
Çok belâ çekdi senüñ çeng-i gamunda dil-i zâr
Nâyveş nâleler eylerse şikâyet demidür
‘Aşkuñı saklar idüm sînede ammâ şimdi
Âh idersem beni ‘ayb eyleme fürkat demidür
Mihneti dil ser-i zülfinde çeker ey Bâkî
Kâfiristâna düşen kimsede mihnet demidür
