Dil-i sad-çâki ser-i zülf-i perîşâne çeker
Bilür ol mûy gamın her ne ise şâne çeker
Kim çıkar başa ser-i zülf-i girih-gîrüñ ile
Yine ol silsile çevrin dil-i dîvâne çeker
Kaşlaruñ bükdi bilin gerçi kemân-ı ‘aşkı
Âşıkun Rüstem-i Destân ile hasmâne çeker
Yâre ser kılsa fidâ mûr-sıfat cân-ı za’îf
Pîş-keş pây-ı melahdur ki Süleymâna çeker
Ne çeker adını eshâb-ı riyâ ikide bir
Tutalum rind-i gedâ bir iki peymâne çeker
Sîneme nîzelerin ol müjeler togrıldur
Üstüme hançerin ol gamze-i mestâne çeker
Mûr-ı endîşe ki peygûle-i gamdur vatanı
Turmayup hâli hayâlin getürür dâne çeker
Ayagı topragı tâc-ı ser-i eşrâf-ı cihân
Sürme-i hâk-i rehin dîde-i a’yâne çeker
Hûblar tutsa rikâbın yiridür cümle kaçan
Esb-i nâzı felek ol husrev-i hûbâne çeker
Âb-rûyın gören ol hançer-i âteş-tâbı
Sâde-rû hûb sanur sîne-i ‘uryâne çeker
Dâmen-i şâhid-i ma’nâya biri dest uramaz
Çog olur gerçi ser-i fikri girîbâne çeker
Ehl-i dil gûşe-i bî-tûşe-i mihnetde yatur
Hvân-ı ihsanı felek merdüm-i nâ-dâne çeker
Tâli’uñla nice bir ceng ü cidal ey Bâkî
Âkıbet kevkeb-i bahtuñ seni dîvâne çeker
Devlet-i şâh-ı cevân-bahta du’â kıl ki seni
Kimse çekmez ilerü himmet-i şâhâne çeker
