Ey gaziler bu dünyanın
Ne tadı lezzeti kaldı
Alemler rüşvete taptı
Ne sofu ne hacı kaldı
Kalmadı insanın aşkı
Kesildi peyiğin müşkü
Koyunun yoğurdu ekşi
Ne südü ne yunu kaldı
Ne kapı kaldı ne bucak
Söndü gitti asıl ocak
Varıp müşkül danışacak
Gidi kansız gammaz kaldı
Gerçekler nerde barına,
Varıp yüz süre pirine,
Helal zedenin yerine
Fitne fücur gidi kaldı
Teslim Abdal der ne yaman
Evlat tbabaya eder güman
Yürü bire kötü zaman
Evvelkinin adı kaldı.
