Ey gül-i bâg-ı İrem mest-i ‘araknâk-ı gülün
Lâle-i gülzâr-ı cennetde ‘ızâr-ı sünbülün
Ol ‘arakdan cur’a irüp mest olup eyler figân
Gül şarâbı neş’esinden sanma cûşân bülbülün
Yâ Resûla’l-lâh ruhun subh-ı tecellî mihridür
Leyle-i Mi’râca zulmetdür sevâd-ı kâkülün
‘Arş cevlân-gâhıdur meydân semend-i seyrine
Ey Burâk-ı kurbetine kabe kavseyn öndülün
Ehl-i beyt işügine evden gelem dirsen eger
Gerd-i mîhın kuhl-ı merdüm eyle ‘Âşık Düldülün
