Fürûg-i lutfı füzûn itse mâh-peykerümüz
Sipihr-i bahta ziyâ-pâş olurdı ahterümüz
Siyâh-mest-i cünûn eyler ‘âşık-i zârı
Ne dem iderse perîşân-turre dil-berümüz
Düşerse pertev-i hüsni piyâle-i taraba
İder cihânı müşa’şa’ ziyâ-yi sâgarumuz
Figân-i âteş-i ‘aşkunla âftâb-i cihân
Zebâne-âver-i tefsîde-hîz nişterümüz
İderse mug-beçe-i ‘işve-bâz sâkîlik
Piyâle-i Cem olur sâgar-i mücevherümüz
Felekde olmasa hurşîd Sâmî dünyâya
Kifâyet eyler idi şem’-i dâg-i enverümüz
