Çürümüş saatleri yaşıyorum
Epey bi ömür geçirdim
Ve Sana yüreğim ortasına basarak gelmek isterdim
Keskin bir bıçak yarası
Acıtıyor akşam tanelerini
Saplanıp kalıyorum ölüme
Mezarı kazılmış yalnızlıklarla
Artık pencerden bakmıyorum
Çünkü nereye baksam yalnızlığımı görüyorum
Derdimi hissettirmeden yAşadığım saatler ellerimde Parçalnıyor
Ben sensizliğin atmosferinde nefes alıyorum
Hasmıma yumruk atıp
Kan revan içinde kaldım
Narinliğinin toprağına ayrılık dikmek
Ve kanıyordu yalnızlığım deşdikçe hatıraları
Söyle ne istiyorsun benden canımı mı
Sen iste ben çok güzel ölürüm
Şimdi hangi ipi boynuma dolayım
Uzayıp giden ayrılığımızı mı
Yoksa uzun siyah saçlarını mı
