– I –
Geşt ü güzâr-ı bâg ne hoşdur nigâr ile
Bir nev-resîde gonca-dehen gül-’izâr ile
Çün tâzelendi gülşen-i ‘âlem bahâr ile
Hoşdur çemende seyr idelüm tâze yâr ile
Tâ düşmenüñ yüregi yana tâze yarıla
– II-
Erkân-ı ‘aşka zerk u riyâdan halel virüp
Zühd adın anma tab’a n’idersin kesel virüp
Bâg-ı bihişt çünki alınmaz bedel virüp
Nakd-i cinân degül mi bu kim devlet el virüp
Vasl-ı habîbe fursat ola nev-bahâr ile
– I I I –
Terk eyle zühdi mezheb-i rindân-ı ‘aşka gir
Nakd-i revânı bir büt-i zibâ-cemâle vir
Bir kaç piyâle bâde çeküp deyr-i bâga ir
Bülbül kitâbın almış ele pendi bu ki dir
Hoşdur piyâle bir sanem-i gül-’izâr ile
-IV-
Hâtır harâb u ‘akl müşevveş sen irmeseñ
Gülzâr-ı cennet olmaya dil-keş sen irmeseñ
Güller çemende görinür âteş sen irmeseñ
Ey nev-bahâr-ı hüsn Hızırveş sen irmeseñ
Gülşen gözüme dûzah olur intizâr ile
-V-
Olsun hezâr-ı zâr u dil-efkâr çâkerüñ
Kılsun figân u nâleler üftâde-i derüñ
Dellâl-i hüsni mürg-i çemendür gül-i terüñ
İncinme âh-ı ‘âşıka cânâ ki güllerüñ
Artar cemâli revnakı âh-ı hezâr ile
-VI-
Virmiş ‘izâr-ı yâra safâ hatt-ı dil-güşâ
Yazmış ruhında sûre-i Ve’ş-şemsi Ve’d-duhâ
Bulmış cemâli âyinesi mâhveş cilâ
Mir’ât-ı hüsne sanma keder irişe dilâ
Nûr âyeti yazılsa hat-ı müşg-bâr ile
-VII-
Seyl-âb gibi saldı belâ leşkeri akın
Tîr-i kazâya oldı ber-â-ber ırak yakın
Seng-i fenâya çaldı hevâ sabr zevrakın
Ta’n itme emr-i Hakka yüri müdde’î sakın
Ahvâl-i ‘aşk çünki degül ihtiyâr ile
-VIII-
Gül gibi şi’r-i Bâkîye bir dem kulaguñ ur
Derd-i derûnı bülbül-i şürîde-hâle sor
Gel bir kenâra meclis-i mihr ü vefâyı kur
Sun la’l-i cân-fezâyı Selîme şehâ k’olur
Yâruñ safâ-yı vuslatı bûs u kenâr ile
