dur
uyanan güz çiçeklerinin
alazlanan taşların
çalınmış yazgıların
ve ıslak hüzünlerin
ülkesi olan
yanımda kal
o vahşi güzelliği gitmelerdeki
bu günlük
çöl rüzgârlarına bağışla ne olur
kalırsan
akşam ve bulut ve gökyüzü ve çimen
ve gün ve kahkaha ve hüzün
ve yalnızlık
-o gizi ömrümüzün
bu eski hikâyede ne varsa yaşanmayan
başlayacak birazdan
gitme
