Gönül var reh-güzâr-i kûy-i dildâra nişânın bul
Gözün sür nakş-i pâya kuhl-i çeşm-i ‘âşıkânın bul
Dükân-i sîne pür-kâlâ-yi gam fikrün nedür ey dil
Hisâb it nakd-i eşkün bak hele sûd ü ziyânın bul
Hamûş ol şîr-i feyz-i dil gelür pistân-i ma’nâdan
Dimek lâzım mıdur hîç mâdere tıflun dehânın bul
Gelû-yi kâmı sad çâk itdün ey çerh-i siyeh-kâse
Bize bu hânçenün bir lokma-i bî-imtinânın bul
Tutuşmak Zâl-i çerhün pençe-i mihriyle ey Sâmî
Pek âsândur hemân meydân-i ‘aşkun pehlevânın bul
