“Gözünden öperim” derdi büyükler
Bilirdi, o gözler haramı görmez
Şimdiki zamanda millete yükler
Hatırdan anlamaz, dramı görmez
Hayatı bedava yaşayan insan
Okkayı, dirhemi, gramı görmez
Dediğini bilmez, avantür lisan
Kem sözün açtığı yaramı görmez
Geçtiği yollara karanfil diken
Alımı, akımı, karamı görmez
Söz ile her türlü kahrımı çeken
Benim vefa ile aramı görmez
Her hali, her tavrı cana dokunur
Aha şu sancıyan buramı görmez
Başımda her saat ayet okunur
Uğruna ölmüşüm, sıramı görmez
Yardan atsan ayaküstüne düşer
Şarkımı, türkümü, töremi görmez
Tek işi mazlumun yarayı deşer
Sinede yurt tutan veremi görmez
İtiraza kalkar görmeden imi
Atar da, yazı mı, tura mı görmez
Bir de beğenmiyor dizelerimi
Amacı, gayeyi, meramı görmez
Hep babadan bulmuş ne bilir terden
Tezeği, bezeği, çıramı görmez
Ayakları yere basmayan türden
Yurdumu, ilimi, yöremi görmez
İm: İşaret, alamet
