Gül yüzüñ vasfında bülbül kılsa elhânı dürüst
Bâgda bir goncanuñ kalmaz girîbânı dürüst
Olsa ‘irfân ehline cânân olınca şöyle kim
Zülf-i müşgîni şikeste ‘ahd ü peymânı dürüst
Dil-berüñ ‘ahdi bütün ammâ vefâsı süst olur
‘Âşıkuñ göñli şikeste ‘ahd ü peymânı dürüst
Cevşen-i pûlâd-ı çarhı çâk çâk itdüm dahı
Âh-ı âteş-bârumuñ şemşîr-i bürrânı dürüst
Âteş-i sûz-ı firâkuñ bir harâret virdi kim
Nûş ider bir demde dil deryâ-yı ‘ummânı dürüst
Bâkıyâ fennüñde tutmaz kimse noksânuñ senüñ
Hamdü li’llâh tab’ mevzûn ‘akl mîzânı dürüst
