I
Hecr-i ruhsârunla âteşler bırakdun cânuma
Dâglar yakdun gamunla sîne-i sûzânuma
Hâsılı kâr eyledi ‘aşkun dil-i nâlânuma
Vechi var yansam yakılsam ‘aşk ile sultânuma
II
Bir harâret var ki dilde idemem şerh ü beyân
Her nefes çerhi siyâh itmekdedür âh ü figân
El-amân dustum çenârâsâ tutuşdum el-amân
Vechi var yansam yakılsam ‘aşk ile sultânuma
III
Söylesem râz-i derûnum halkı her ân agladur
Derdümi izhâr idersem ‘âleme kan agladur
Bakdugumca rûyuna ey mihr-i tâbân agladur
Vechi var yansam yakılsam ‘aşk ile sultânuma
IV
Bâg-i ‘aşkunda benem bir ‘andelîb-i dil-figâr
Gerçi vardur rûyına meyl eyleyenler sad hezâr
Vechi var yansam yakılsam ‘aşk ile sultânuma
V
Haylî demlerdür çıkup salınmadun ey serv-kad
Sâmî-i zâra ider misin bu cevri tâ ebed
Bârî bir kez rûyunı göster hemân bârî meded
Vechi var yansam yakılsam ‘aşk ile sultânuma
