Her n’ireye kim ider-isem nazar
Sen görinürsin zihî nûr-ı basar
Senden artuk yok seni görür gözüm
Pes neyi görsün dahı ehl-i nazar
Evvel Âhır Zahir ü Bâtın olan
Gayr olmadugına huccet yiter
Dahı yirde ger ola-y-ıdı vücûd
Küntü seman olmaya-y-ıdı haber
Nûr ayruk ayn-ı şems ayruk diyen
Kördür yok anda görmekden eser
Gözgüdeki sûret ü nâzır hemîn
Bir-durur iki görür anı beşer
Şahs u sâye iki degül bir-durur
Gökdekidür suda görinen kamer
Bir yüzi yüz gösterür yüz âyîne
Zâtı birdür lîki çok-durur suver
Gör hayâl oynayanuñ lubetlerin
Dürlü dürlü nicesi gelür gider
Cümlesinüñ varlıgı ol aradan
Ki anda vahdetdür bilâ-şek muteber
Ahmedî keşf itdi vahdet sırrını
Gayb nûrın gören olur dîœe-ver
