Hûrî mi ya perî mi bu yâ-hûœ feriştedür
Kim ışkı derdi cânum içinde siriştedür
Ben ışkuñuñ harîfi degüldüm senüñ velî
Ne çâre ol kazâya ki ezelden nüviştedür
Cân riştesine nicesi kılayım itikâd
Kim şemi oda yahup eriden bu riştedür
Sinün kapuñ-durur baña maksad dahılarun
Ger arzusı kevser ü hûr u bihiştedür
Gel kişti-zâr u bâgda bir bâœe içelüm
Bugün ki ehl-i dil nazarı bâg u kiştedür
Dünyâyı kesb idem diyü zevkini terk iden
Bir kûrdur ki hûbı koyup meyli ziştedür
Dirler ki ışk u bâœeyi terk eyle Ahmedî
N’itsün ki ne cemâddur u ol ne feriştedür
